Τα εξωτερικά παράσιτα, όπως τσιμπούρια, ψύλλοι, ακάρεα, cheyletielles, ψώρες και ψείρες, ζουν πάνω στο δέρμα και τρέφονται από το αίμα αυτού που τα φιλοξενεί.

Τι είναι ένα παράσιτο;

Είναι ένα έμβιο ον που ζει εις βάρος κάποιου άλλου έμβιου όντος. Στους μικρούς μας φίλους υπάρχουν βασικά 2 τύποι:

• Τα εσωτερικά παράσιτα ή σκουλήκια που κάνουν τις αποικίες τους στον πεπτικό σωλήνα και τρέφονται από τις τροφές που βρίσκονται μέσα σ’ αυτόν με αποτέλεσμα να δημιουργούν κατά καιρούς ελλείψεις σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και άλλα θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για το ζώο. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να δημιουργήσουν και πεπτικά προβλήματα ( διάρροιες, εμετούς). Αυτόν τον τύπο του παρασιτισμού τον καταπολεμούμε κυρίως κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του ζώου.
• Τα εξωτερικά παράσιτα που ζουν πάνω στο δέρμα, είναι ακάρεα ή έντομα που ζουν περιοδικά στο τρίχωμα των κατοικίδιων σαρκοφάγων. Tρέφονται από το αίμα αυτού που τα φιλοξενεί (του ξενιστή τους).
  Στην Ελλάδα είναι συχνά τα τσιμπούρια, οι ψύλλοι, τα ακάρεα, οι cheyletielles, οι ψώρες του σώματος και του αυτιού, η δεμοδήκωση και οι ψείρες.
  Επίσης περιστασιακά παράσιτα που μπορεί να τσιμπάνε τον μικρό σας σύντροφο και να παίρνουν ένα γεύμα αίματος είναι τα κουνούπια αλλά και οι φλεβοτόμοι (σκνίπες) που μεταδίδουν την λεϊσμανίωση στο σκύλο.
  Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι οι φαγούρες.

Πώς μπορώ να ξέρω αν έχει ψύλλους ο σκύλος μου;

Οι ψύλλοι είναι μικρά έντομα που πηδούν από 1-8 χιλιοστά και έχουν χρώμα κίτρινο ή καφέ σκούρο.
Ο σκύλος ή η γάτα που έχει ψύλλους, έχει φαγούρα, ξύνεται και μπορεί να έχει κοκκινίλες ή σπυράκια κυρίως γύρω από την ουρά και στα μπούτια του.
Στη γάτα τους βρίσκουμε στο λαιμό και στο κεφάλι της που δεν μπορούν να γλείψουν και έτσι βρίσκουν εκεί καταφύγιο. Αν ξεχωρίσουμε τις τρίχες μπορούμε να τους δούμε, κάτω από το φως που το φοβούνται και τρέχουν να κρυφτούν.
Επίσης κατά το βούρτσισμα παρατηρούμε κάτι μαύρους κόκκους σαν τριμμένο πιπέρι, που δεν είναι παρά τα κόπρανα των ψύλλων.

Πώς να προστατέψω το κουτάβι ή το γατάκι μου από τους ψύλλους;

Υπάρχουν πάρα πολλά κτηνιατρικά προϊόντα για να απαλλάξετε τον μικρό σας σύντροφο από τους ψύλλους (σπρέι, spot on, πιπέττες). Πρέπει όμως πριν από την εφαρμογή τους να είστε σίγουροι ότι το προϊόν είναι κατάλληλο για την περίπτωση διότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα προϊόντα που προορίζονται για τα ενήλικα και στα μικρά και ορισμένα που χρησιμοποιούνται στα σκυλιά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται στις γάτες γιατί είναι τοξικά γι΄αυτές.
Επίσης αν το ζώο σας έχει πολύ έντονη μόλυνση μπορεί να είναι απαραίτητο να ψεκαστεί και ο χώρος που το περιβάλλει.

Ο σκύλος μου είναι καθαρός. Μπορεί να έχει ψύλλους;

Ναι, γιατί ο παρασιτισμός δεν σχετίζεται με την καθαριότητα ή μάλλον δεν είναι δείκτης της έλλειψής της. Ένα σκυλί που βγαίνει και έρχεται σε επαφή με άλλα ζώα μπορεί να κολλήσει ψύλλους ακόμη και αν ζει στο σπίτι. Εξ άλλου οι προνύμφες των ψύλλων μπορούν να αναπτυχθούν στις μοκέτες ή στο παλιό ξύλινο πάτωμα και να ξαναμολύνουν το σκύλο ή τη γάτα που τους έφερε απ΄έξω.

Τα αντιπαρασιτικά κολάρα είναι αποτελεσματικά;

Όχι και πάρα πολύ. Είναι κοντά στο λαιμό και σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα του ζώου δεν είναι και πάρα πολύ αποτελεσματικά.
Στις γάτες δεν είναι καθόλου καλά ανεκτά και μπορεί να είναι μια επιπλέον αιτία για ξύσιμο και μετά οι ουσίες που περιέχονται στο κολάρο να απορροφηθούν από το ζώο όταν γλείφει τις πατούσες του που έχουν ξύσει το κολάρο…

Φεύγω διακοπές με το σκύλο μου, πρέπει να χρησιμοποιήσω κάτι ιδιαίτερο για τα παράσιτα;

Ναι, σε όλη τη Μεσόγειο υπάρχει το παράσιτο φλεβοτόμος που μπορεί να μεταδώσει μια πολύ σοβαρή ασθένεια στο σκύλο σας, τη «λεϊσμανίωση» ή καλά αζάρ.
Αυτή η αρρώστια έχει βαριά θεραπεία και πολλές φορές περιορίζονται μόνο τα συμπτώματά της και δεν έχει πλήρη ίαση. Γι΄ αυτό είναι προτιμότερο να ζητήσετε ένα αντιπαρασιτικό από τον κτηνίατρό σας που να εμποδίζει τους φλεβοτόμους να τσιμπήσουν και να μολύνουν το σκύλο σας.

Τα εξωτερικά παράσιτα μπορούν να μεταδώσουν μια αρρώστια στο σκύλο μου;

Τα παράσιτα που τρέφονται με αίμα μπορούν, τσιμπώντας, να μεταδώσουν ασθένειες. Στο σκύλο τα τσιμπούρια μεταδίδουν την ερλιχίωση, την πιροπλάσμωση και τη νόσο Lyme.
Οι ψύλλοι μπορούν να μεταδώσουν τα εντερικά παράσιτα. Οι φλεβοτόμοι, δηλαδή οι σκνίπες, μεταδίδουν τη λεϊσμανίωση (καλά-αζάρ) και σε ορισμένες γεωγραφικές περιοχές, ανάλογα με το κλίμα (π.χ. Θεσσαλία) τα κουνούπια μεταδίδουν τη διροφιλαρίωση που προκαλείται από ένα παράσιτο της καρδιάς.
Τα κουτάβια αν έχουν πολλά παράσιτα που τους ρουφούν το αίμα, μπορούν να παρουσιάσουν αναιμία. Για όλους αυτούς τους λόγους και ανάλογα με το πού μένετε, όταν φεύγετε για διακοπές με τον σκύλο σας καλό είναι να ζητήσετε τη συμβουλή του κτηνιάτρου σας για να σας συστήσει το καταλληλότερο αντιπαρασιτικό που προσαρμόζεται καλλίτερα στην περίπτωσή σας.

Τα εξωτερικά παράσιτα μπορούν να μεταδώσουν αρρώστια στη γάτα μου;

Στη γάτα μπορεί να μεταδοθεί μια λοιμώδης αναιμία, η αιμομπαρτωνέλλωση, από τους ψύλλους. Όπως επίσης και τα εντερικά παράσιτα. Επίσης τα τσιμπούρια στα μικρά γατάκια μπορούν να προκαλέσουν σοβαρότατη αναιμία.

Είναι απαραίτητο να ζητήσετε από τον κτηνίατρό σας να σας συστήσει μια προστασία για τα εξωτερικά παράσιτα, αν η γάτα σας βγαίνει έξω.

Μπορώ να χρησιμοποιήσω το ίδιο προϊόν για τα ενήλικα και το κουτάβι μου ή το γατάκι μου;

Υπάρχουν ορισμένα προϊόντα που σε ένα κουτάβι ή ένα γατάκι μπορούν να δημιουργήσουν πρόβλημα υπερδοσίας ή είναι ακατάλληλα για τα μικρά.
Πριν χρησιμοποιήσετε ένα προϊόν διαβάστε τις οδηγίες και σε περίπτωση αμφιβολίας μη διστάσετε να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας.

Ο σκύλος μου έχει τσιμπούρια. Πώς να τα βγάλω;

Είναι καλλίτερα να χρησιμοποιήσετε ένα ειδικό άγκιστρο για τσιμπούρια που διαθέτει ο κτηνίατρος σας ή αλλιώς ένα τσιμπιδάκι-πένσα.
Το τσιμπούρι τραβιέται από το σημείο το πιο κοντινό στο δέρμα και έτσι με μια ελαφριά έλξη το βγάζουμε.
Αν ασκήσουμε μεγαλύτερη δύναμη μπορεί να αφήσει μέσα στο δέρμα του σκύλου σας, το κεφάλι του και να προκαλέσει απόστημα.
Επίσης μη χρησιμοποιείτε διάφορα προϊόντα, γιατί αυτά μπορεί να προκαλέσουν αναγωγή στο τσιμπούρι, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες για μετάδοση νοσημάτων.