Οι κατοικίδιες γάτες παθαίνουν διάφορες αλλεργίες, όπως και ο άνθρωπος και δεν είναι παρά υπερβολικές αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος.

Είναι επίκτητες και μπορούν να κάνουν την εμφάνισή τους στη διάρκεια της ζωής του μικρού σας συντρόφου. Άπαξ και εγκατασταθούν είναι προβλέψιμες και τα αποτελέσματά τους είναι ταχύτατα.

Ποιά είναι τα αίτια της αλλεργίας στη γάτα;

Η βαθύτερη προέλευσή της είναι συχνά άγνωστη αλλά δεν είναι απίθανο τα αίτια να είναι και γενετικά.

Η αλλεργική αντίδραση παράγεται όταν κάποιες ξένες πρωτεϊνικές ουσίες που τις αποκαλούμε αλλεργιογόνα ή αντιγόνα, έρχονται σ΄επαφή με το ανοσοποιητικό σύστημα. Τότε στο ευαίσθητο ζώο παράγεται μια ασυνήθης και δυσανάλογη αντίδραση ενώ σε άλλα άτομα το ανοσοποιητικό τους, απλά εξαφανίζει αυτά τα αλλεργιογόνα από τον οργανισμό.

Για να ξεσπάσει μια αλλεργία σ’ ένα άτομο χρειάζονται λοιπόν δύο επαφές: μια πρώτη επαφή «ευαισθητοποίησης» και μια δεύτερη επαφή αργότερα «ενεργοποίησης».

Πώς εκδηλώνεται μια αλλεργική αντίδραση;

Οι γάτες μπορούν να παρουσιάσουν 4 τύπους αλλεργιών που τις κατατάσσουμε ανάλογα με τους μηχανισμούς που τις προκαλούν:

• άμεση αλλεργική αντίδραση
• κυτταροτοξική (δρα απευθείας στα κύτταρα)
• με ανοσοσύμπλοκα και τέλος
• καθυστερημένη αντίδραση

Ανάλογα με το μηχανισμό που εμπλέκεται θα έχουμε και διαφορετικές εκδηλώσεις:

• Το πιο σύνηθες σύμπτωμα είναι η φαγούρα (κνησμός) που μπορεί να είναι εντοπισμένος ή γενικευμένος
• Σε ορισμένες περιπτώσεις εμπλέκεται και το αναπνευστικό σύστημα και τότε έχουμε βήχα, φταρνίσματα, αναπνοή με συριγμό και καμιά φορά συνοδεύονται από ρινικό έκκριμα και δακρύρροια.
• Ο τρίτος τύπος εκδηλώσεων εμπλέκει και το πεπτικό σύστημα δηλαδή προκαλεί εμέτους, διάρροιες και καμιά φορά τυμπανισμό.

Ποιοί τύποι αλλεργιογόνων επιδρούν στις γάτες;

Τα αλλεργιογόνα που συνήθως εμπλέκονται στις αλλεργίες της γάτας μπορούν να προέρχονται από τέσσερις πηγές.

• Αλλεργιογόνα εξ επαφής, που βρίσκονται στο άμεσο περιβάλλον της γάτας
• Αλλεργιογόνα από τη διατροφή
• Αλλεργιογόνα από τον αέρα δηλαδή ουσίες που εισπνέει.

Τέλος, η γάτα μπορεί να αναπτύξει μια αλλεργία στα παράσιτα και συχνότερα στους ψύλλους.

Μπορώ να κάνω κάτι για να μην γίνει αλλεργική η γάτα μου;

Δεδομένου ότι όπως και στον άνθρωπο δεν είναι καλά γνωστοί οι μηχανισμοί που οδηγούν σε αλλεργίες, δεν υπάρχουν προς το παρόν και προληπτικά μέσα για να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα πάθουμε αυτές τις ασθένειες

Πάντως, η αλλεργία που προκαλείται από τα τσιμπήματα των ψύλλων είναι η πλέον διαδεδομένη αλλεργία της γάτας. Γι αυτό, αν κάνετε σταθερά την προληπτική θεραπεία κατά των ψύλλων, θα μειώσετε σημαντικά τον κίνδυνο να πάθει η γάτα σας αλλεργική δερμάτωση από τα τσιμπήματά τους.

Πώς θεραπεύονται οι αλλεργίες στη γάτα μου;

Οι αλλεργίες εξ επαφής που είναι και οι συχνότερες παρουσιάζουν συνήθως τοπικές αντιδράσεις στο σημείο της επαφής, γεγονός που διευκολύνει και την ανακάλυψη του αιτίου, αν και πολλές φορές είναι δύσκολο να ταυτοποιήσουμε το υπεύθυνο αντιγόνο.

Μπορεί να είναι το σαμπουάν, τα κολάρα, η άμμος ή κάποιο ύφασμα κλπ. Πρέπει να ψάξουμε το υλικό που ευαισθητοποιεί και να αποφεύγεται κάθε επαφή του μικρού σας φίλου με παρόμοια αντικείμενα.

Η τροφική αλλεργία

Η γάτα σας μπορεί να είναι αλλεργική σε μια τροφή που όμως την καταναλώνει εδώ και πολύ καιρό. Θα υποπτευθούμε αυτόν τον τύπο της αλλεργίας αφού αποκλείσουμε τους ψύλλους και εφόσον οι συνήθεις θεραπείες δίνουν πενιχρά αποτελέσματα.

Η οριστική διάγνωση τίθεται από τον κτηνίατρό σας ύστερα από ένα δοκιμαστικό τεστ. Αυτό συνίσταται στο να ταΐσετε σχολαστικά τη γάτα σας με μια τροφή που δεν έχει ξαναφάει ποτέ και την καλούμε «υποαλλεργική» που συνήθως κυκλοφορεί στην αγορά στα προϊόντα ειδικής δίαιτας και έχουν σχεδιαστεί και παραχθεί με αυστηρές προϋποθέσεις.

Αυτή η διατροφή πρέπει να γίνει χωρίς καμιά απολύτως προσθήκη οτιδήποτε άλλου γιατί θα μας μπερδέψει το αποτέλεσμα. Όταν χαθούν τα συμπτώματα (πράγμα που μπορεί να πάρει πολλές βδομάδες) μπορούμε να κάνουμε ένα τεστ «επαναπρόκλησης» που συνίσταται στο να ξαναβάλουμε στο φαγητό της γάτας κάποια πηγή πρωτεΐνης προκειμένου να καθορίσουμε κάτω από τον έλεγχο του κτηνιάτρου, τις τροφές που δεν πρέπει να ξαναδώσουμε ποτέ πια στη γάτα μας.

Η συνέχεια της θεραπείας θα είναι να εξαλείψουμε με αυστηρότητα και το παραμικρό ίχνος των τροφών που προκαλούν το πρόβλημα (απόσυρση των πρώτων υλών και πρόληψη των διασταυρολυμένων μολύνσεων). Αυτό πάντως που κάνουμε πιο συχνά είναι να συνεχίσουμε να δίνουμε την τροφή που βοήθησε στη διάγνωση με αποκλεισμό.

Η αλλεργία στα τσιμπήματα των ψύλλων

Την αποκαλούμε ακόμη αλλεργική δερμάτωση εκ νυγμάτων ψύλλων και αυτή οφείλεται στο σάλιο που εκκρίνουν οι ψύλλοι όταν τσιμπάνε. Ένα τσίμπημα αρκεί για να προκαλέσει φαγούρα και αυτή να προκαλέσει πληγές και επιμολύνσεις. Οι συνήθεις περιοχές όπου εκδηλώνεται η φαγούρα (κνησμός) είναι γύρω από την ουρά και στους γλουτούς.

Άλλοτε συνδέονται και με την ύπαρξη εφελκίδων γύρω από τον λαιμό και το κεφάλι όπως και πίσω από τους μηρούς οπότε την αποκαλούμε κεχροειδή δερματίτιδα. Η θεραπεία συνίσταται κυρίως στην εξαφάνιση των ψύλλων από το περιβάλλον της γάτας σας.

Υπάρχει περίπτωση να χρειάζεται να χρησιμοποιηθούν κορτικοειδή και αντιβιοτικά ανάλογα αν τα κλινικά σημεία είναι σοβαρά για τον μικρό σας σύντροφο ή αν είναι δύσκολο να απαλλαγείτε από τους ψύλλους που συμβαίνει στις περιπτώσεις που οι γάτοι μπαινοβγαίνουν έξω από το σπίτι.

Η αλλεργία στα αλλεργιογόνα του αέρα

Τα αλλεργιογόνα που βρίσκονται στον αέρα και εισέρχονται στον οργανισμό ακολουθώντας την αναπνευστική οδό ή το δέρμα αν η γάτα σας έχει προσβληθεί από ατοπία (κληρονομική ασθένεια που προκαλεί ένα έλλειμμα στον δερματικό φραγμό).

Ανάλογα με την θύρα εισόδου, τα συμπτώματα θα είναι αναπνευστικά ή δερματικά και ανάλογα με την πηγή προέλευσης μπορεί να είναι εποχιακά όπως η αλλεργική ρινίτιδα ή όλες τις εποχές όπως τα ακάρεα.

Η θεραπεία εφόδου συνίσταται στη χρήση κορτικοειδών και γίνεται από τον κτηνίατρό σας. Αν υπάρχει δερματική αντίδραση βοηθούν τα ειδικά σαμπουάν.

Σε περίπτωση ατοπίας ο κτηνίατρος σας θα σας προτείνει μια θεραπεία πιο μακράς διάρκειας.

Ειδικά για τις αναπνευστικές αλλεργίες θα μπορούσε να επιχειρηθεί μια απευαισθητοποίηση από τον κτηνίατρό σας.

Η απευαισθητοποίηση είναι μακρά σε διάρκεια, αλλά έχουμε καλά αποτελέσματα σε ένα ποσοστό της τάξης του 50% των περιπτώσεων.

Συμπέρασμα

Οι αλλεργίες εκδηλώνονται με διάφορους τρόπους, ποικίλλουν και μπορούν να αφορούν εξίσου στο δέρμα, στο πεπτικό και στο αναπνευστικό σύστημα.

Σε περίπτωση που παρουσιαστούν συμπτώματα μη διστάσετε να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας: μόνο αυτός μπορεί να κάνει μια διάγνωση οριστική και να πάρει τα κατάλληλα μέτρα για τον μικρό σας σύντροφο.